Gözlerim seni aradı bugün yine,
Dünkü kavgadan sonra.
Saçmaydı zaten,
Ama bilirim hep haklıydım aslında..

Ellerim soğuktan yanmaya başladı,
Sensizlik çok acı,
Afedersin..
Seni bensiz bırakmaya çalıştığım için,
Yapamayacağım..
Bu çok acı..

Sandım ki beni olduğumdan daha çok sevmektesin,
Beni ben olduğum için öpmüşsün,
Kalbine konduğumu sanmıştım,
Bana arkadaşım dediğinde gülümsedim de,
Sen benim gerçekten güldüğümü sandın..

Bir sabah uyanırsın,yanındaki yastık boş
Bir süpriz beklersin gözlerini yumup sarılırsın yorgana
Saatler geçer gelen giden kimse yok
Kalkarsın yüzündeki çökmüş gülümsemeyle,
Yatağın altına bakarsın, bulamazsın..
Geride kalan yastığındaki kokusu,
Birde mutfakta duran kırık fincanı.
Üzerine bir elbise geçirirsin,onun kokusu..
Yoksa dolapta mı diye açarsın,hayır orda da değil.
Sokağa çıkarsın,
Her bir insanın gözlerine bakarsın onu görmüş mü diye,
Bulamazsın o tanıdık bakışları,
Bir kaç yaprak dşer ağaçtan,
Heycanla bakarsın ağaca,
Hayır o değildir.
Anlarsın gitmiş bir sevgilin var artık senin.
Bırakıp giden bir yabancı.
Gece çökünce hazin odana,
İki kadeh çıkarırsın mum ışığıyla dolu masaya
Doldurursun kendi kadehini,
Diğeri ise onun için değil,
Sen yokken eve gelip yerleşmiş yalnızlık için..

Benim Gibi

Vücudumda ki titrekler dudaklarımı susturur,
Hayalinle başlayan bir peri masalı mutsuz sonla buluşur,
Asla kapanamayacak bir kalbimde yine yaralar oluşur,
İstemem üzülmeni dersin,beni en çok bu gözyaşlarımla buluşturur.
Ya gir hayatıma ya çık git!
Direnme araya sıkışmış koridorda uyumakta,
Bana yalan söylediğin zamanlar yeter ki gözlerime bakma,
Ben de yalan söylerim,anlamaya çalışma.
Kimdin ki benim için?
Hiç kimselerin oluşturduğu bir herif.
Kollarımı açıp kucaklamak isterken seni,
İtmek için uğraş verir oldun.
Hep ben saf oldum.
Farkındayım aslında,bu kadar zaman kendi içimde kayboldum.
Gitmek mi isterdin,kalmak mı?
Ya da sadece kaybolmak mı?
Aynı benim gibi..

Anlamadan dinlemeden beni kendimle bıraktın ya
Kızgınım sana,kızdım her dakika..

Dün sessiz geçen bir geceyi dinledim,
Bana uzattığı ellerin ihaneti çağrıştırdığını farkettim
Ne zaman istesem ondan ufak bir cesaret
Yanılgılarımının varoluşunu hep içimde hissettim
Direndim,direndiğimi farzettim
Aslında baştan kokmuştum ben,
İstemediğim parfümün etkisinde..

Kimsenin isteklerinde değil
Kelebeklerde  değil
Güneşin doğuşunda değil
Yıldızların kaymalarında değil
Ellerimin çatlaklarda değil
Hüzünle yayılan sonbaharda değil
Sararmış otlarda değil
Ölmüş hayallerde değil
Yeryüzünde değil
Tenimin ıslaklığında değil
Sesimin titrekliğinde değil
Yazılan iki satırda değil
Yeşeren okyanusta değil
Dişlerimin arasında değil
Diğeri gibi değil
Hiç değil
Benim umutlarım,
Varolmamış bir uygarlık gibi
Ne yapıldı ne yakıldı,
Ağızda dolaşan bir dedikodudan ibaret
Boğazımı yakar,
Çalış çabalala gayret et..

'Karnımı ağrıtan bir sancısın
Ne kadar hap atsamda ağzıma
Dinmeyecek bir acısın'
Böyle sanmışım(:
Güle güle diyebilmenin şevkiyle doğmuşum
İşte bunu ben farkettim
El sallamanı bile istemeden
Kıçımı sana dönerek
Yeni hayatlara karışmak için yol aldım(:

Değişkenlik Aşamaları

Anlamadım..Anlatmadılar.. Oturupta karşıma insanların değişkenliğinden bahsetmediler bana.
Hep öğrettiler.Yaşadıklarımla öğrendim.Bile bile yaptım hataları.Daha çok vurgun yedim.
"Sevgilim" diyebildiğim kişilerden öğrendim genellikle. "Arkadaş" sandığım kişiler gösterdiler bunu bana..

Değişkenlik zamanla olur dediler sadece. 1 saniye de zaman birimiydi, 5 saatte..

Sordum belirtileri nelerdir diye..Hepsinin ayrı dediler.Kimisi yavşayarak değişir,istediği sadece 15 dk senden.. Kimisi soğuyarak, istediği bi ömür boyu çıkman hayatından..

Benim hatam nerde diye sordum.Dürüst olman,Hep Kleo olarak kalman dediler.
Bazen afrodit ol ne var ki sorusunu yönelttiler.Olmaz dedim.İşte hatan burda diye söylendiler..

Hatalıydım hatalı davrandım..hiç pişman değilim. Bana fazlasını öğrettiler.Belki güldüler,alay ettiler.Ama hiç biri bilemedi.Bilemezler de..

Her yaşadığım değişkenlikle bi acı yaşadım ben,her bir acı da bir hayat tanıdım,her bir hayatta ise acı,mutluluk,üzüntü,gülücük tanıdım.Hayata kendi istediği lensleri takıp bakanları tanıdım..Gerçek gözlerini sakmalak isteyenlerle..Çaresizleri tanıdım,çareyi onlarda aradım..

Sonra kendime baktım.Acılar bana kelimeleri vaadetti,kelimeler ise umutlarımı,umutlar yaşamı.. "Acı" kelimesinde gördüğüm mutluluğu yazdım,yazdığım mutluluktaki hüzünle ağladım..

Ama ben bendim işte! Değişmedim,diğerleri gibi değildim.Ayrı tutuldum,kendimi onlardan ayrı tuttum.Kendim için yaşıyorsam bu hayatı dedim,mutlu ölüceğim için mutluyum.Çektirdikleri,çektiğim bütün acılar bana nasıl bi hayatta yaşadığımı gösterdi..

Ve ben Kleo.Değişkenlik yaşayan insanlara gülüp geçen insan.Ben Kleo'yum.Ne Afrodit ne de Zeus. Ben sadece Kleo'yum.
Ve evet bundan gurur duyuyorum..

Şüphe

Aynı anda hem hüzünlerle uğraşmak hem de mutluluğa dalmak nasıl bi duygudur?
Sanırım o duyguyu ben yaşamaya başladım. Kötü bişey farkındayım,ama iyi birşey gibi gelir insana.Aldanmayın!
Seviyorum sevmiyorum takmıyorum bağlıyım.. kafanız sorularla dolu..
Evet bir sevgilim var.Anlaşılan yazılarım artık sıksıkla yazılmaya başlycak..
Şüphelerim var,Aşkın olduğu her adımda şüphe var.Ama ben de farklı bi şüphe...Beni bitiren bir şüphe
İstemiyorum bi gitsene..

gitme(me)k

Bana birşeyler anlattın uzun uzun.Dinledim sandın..Farkındayım aslında.Farkındasın sen de..
Sadece kendini aldatmakta ustasın o kadar.Gözlerindan akan yaşlar gerçek sadece..

Gitmek isterim,gidemem de..Kırılmasın bir kalp,benim ki kırılmış zaten yeterince.. Bu yüzden dinlemiş gibi yaptım.Gitmek istedim, bu yüzden dinlemedim işte.Gitmemek için,sen bilmesen de..

..

uzaklara dalıp gitme,
zaten ulaşmak yeterince zorken sana,
saklama kendini benden,
kendimce birşeyler yaşarken
bir bak bazen aynaya,
aynada kendine değil,
arkanda duranlara bak ama..

Güven

Güvenmek zor olsa da
Yeniliyor bakışlarım ruhuna,
Sıcaklık tenimi yaksa da
Bir bakışınla donarım bu yazda,
Bana bir öpücük versen yeter aslında
Ömür boyu mühürdür dudaklarıma
Terketme sevgilim yer yok vedalara
Bırakamam ki sen hayali olsan da
Bırakta hayalin girsin koynuma..

Değişim

Eğer bişeyleri değiştirebilme inancımız varsa o zaman kendimize de inandığımızın göstergesidir bu.
Saatimizi değiştirebiliriz,üstümüzü değiştirebilirz.. O zaman neden kendimizi değiştirmekten korkalım ki.. Yeni bir şehirde yalnız başına yürüyebilmek sana huzur veriyorsa,duygularını kendine ispatlaman da huzur vericektir..
Kendimizden korkmamalıyız.Korkmak ağır ve cesaretsizliği beraberinde getirir.O zaman bırak korku senin dostun olsun.Kötü günlerinde yanında olsun,iyi günlerinde terkedip gtsin seni..

Değişmekten korkmayın,birşeyleri farklı kılmak güzeldir.Sabahın 6sında bir yürüyüş veya günbatımının güzelliğinn farkına varmak bir değişikliktr.Kendinizde yatıgınız değişiklik.Rahat bir nefes alın şimdi..Kocaman bir nefes..Ve ciğerlerinize dolan havayı farkedin.İŞte değişimin 1.basamagını tırmandınız gerisi size kalmış..

Gözyaşı mıyım?

Ağlama Kleo ağlama..
Bunlar senin gözyaşların değil..
Onları istediğin gibi harcayamazsın!

Lütfen,lütfen ağlama..

Ruh

hayır hayır bu ben değildim..
Değişmiştim sanki ya da değişen ben değildim..Etrafımdakilerdi..
Çoğumuz farkedemeyiz değiştiğimizi.. İyi veya kötü değişiriz bazen.
Farkedemeyince anlamı da kalmaz diye düşünmeyin.. Samanın içinde yumurta aramak kadar zevklidir kendini aramak..
Ben nasıl biriyim?
Bu soruyu kaç kişi sormaya cüret eder kendine?
Korkarız çünkü ya kötü biri çıkarsak diye.Korkmamak lazım.İnsanın kendisini tanıması lazım..
Kırılcağımız zamanları,gülceğimiz zamanları bilmemiz lazım..
Öğrenmemiz,öğretmemiz lazım..
Ve ben Kleo..Ben hayat doluyum,bazen de kırılgan bir cam..Ama bilirim kendimi,herşekilde toparlayabilirim.. Güçlü bir insanım ben.Güçlü olmalıyım her zaman.Çünkü ben Kleo,bazen da kırılgan bir ruh..

Dünya

Durmadan döndü dünya,döndü güneş etrafnda..

Sadece yük olduk onun sırtına.Bu yüzden küstü bize..Bu yüzden çıkarttı sert fırtınaları,o yüzden azalttı suyumuzu..

Onun sırtında sadece yüküz..Birgün bizi sırtımızdan atması için elimizden geleni yapıyoruz..
Ona saygı duymuyor,sadece üzerinden geçiniyoruz..

Dünyanın yükü çok ağır,saygıyı haketmeli..

Kaybettğimiz Aşk

Bazen ilginç olabilceğini düşünürdüm sevmenin.Hiç acı yanları gelmezdi aklıma.Sanki o insanlar için yaratılmıştı ve onu hissetebilmek için birilerini görmeniz,dokunmanız lazımdı.Sevmeliydik hepimiz.Sevişmenin anlamını kaybetmeden herkesle gözgöze gelebilmeliydik bazen..

Şimdi bakıyorum da..Nereye çevirsem başımı acı,keder,gözyaşı..Aşk bu değil! Aşk acı çekmek demek değil!. Neden bunu diyoruz peki?Neden hep aşkın kötü yanlarıyla onu kırbaçlıyoruz..

Çünkü sevemiyoruz.Sevemedikte hiç bir zaman..Sevmenin ne demek olduğunu bilemedik.Sevişmenin anlamı gözlerden zevke kaymaya başladı yavaşca..Gözler sevgiyi değil,istekleri anlatır oldu.Ellerimiz onu korumak için değil,elinden tutup yatağa götürmek için tutar oldu..

Biz aşkın anlamını kaybettik.Aşk değil bu!Aşk değil bu gördükleriniz.Çünkü asla aşkı göremezsiniz..Sadece hissedersniz.Bu gördükleriniz yanılgıdan başka birşey değil..Hayır bu aşk değil..

Gece

Rüyalarımı acıttın her gece,
Ağlattın durmadan,
Bıkmadan usanmadan
Her gece okşadın tenimi usulca,
Sabaha karşı gittin her defasında
Bıraktın tek başıma bu yalnız odada,
Bir daha olmayacak sözüyle başlasam da her sabah
Her gece aynı kabusu görüyorum
Acıma bana,
Acımak, duygusu olanlara özgüdür
Nefret etmeye çalışma,
Ne alamı var nefretin bile sahte olduktan sonra,
Şimdi yanımda yoksun,
Gözlerimden ırak kim bilir hangi kızla sarhoşsun
Ama daldığım anda derin uykulara,
Bir rüyamda yalnız bırak nolursun..

3.kadın

Her zaman yalandın farkındayım,
Ama hiç bu kadar hissetmemiştim,
Hiç bi gerçek beni bu kadar yıkmamıştı.
Kendini avutmak için söylediğin bütün sözler,
Hatıralarımı tırmıklamaktan başka hiçbişey yapmazlar
Sen beni serbest bırak
Kurtulamıyorum..
Canım yanıyor.
Sen git demedikçe,gözlerim seni arıyor.
Söyledin,konuştun,utandın,
Sustum,ağladım,gülümsedim,
Seni kendini pislik sanarken
İnan ki ben daha da pisliğim..
Hayatta bi o yana bi bu yana dönerken,
3.kadın hep ben olmuşum..

Kelebek

Gidiyorum sabahın ilk ışıkları yüzümde,
Burnumda ki koku tişörtüme sinmiş parfümün
Sırtımda çantam ağır gelir bedenime,
Kırılmış kalp parçaları var içinde.
Nereye götüreceğimi bilmeden
Yürüyorum sıcak esen rüzgarda
Nefes almak istemiyorum,
Kokun beni felç ediyor,
Terime karışmış bedenin aklımda
Bir kaç saat öncesin bir anıya ağlamaktayım
Saçma bulma!..
Doğru düzgün neyim kaldı ki zaten
Senle geçirdiğimiz birgünlük anıdan sonra
Hiç bi zaman benim olmadım
Olmanı istemezdim,
Bedenimi sevdin,bedenini sevdim
Kimbilir dokundukça kimleri düşledin..
Umursamıyorum sadece üzerimdekileri çıkarmam lazım
Kokun beni deli ediyor,
Biliyorum sadece yıkanana kadar bu acı
Suyla beraber sende akıcaksın hayatımdan,
Hiç birşey hatırlamayacağım biliyorum,
Kokun uzaklaştıkça tenime..
Hoşçakal kelebek,
Vaktin doldu ve öldün işte..

hiç

Yalnızlık hiç bu kadar acı verici olmazdı eskiden.Eskinin şimdiden ne farkı var peki..
Bilemiyorum ki.Düşünüyorum da bulamıyorum.
Zamanla birlik olup üstüme gelir de sanki beni bulamaz.Küçükldükçe küçülürüm.Yalnızlık dehşet verici..
İnada binip gitse keşke..

Aşk

Aşık nedir?
Aşık olmak nedir?
Aşktan ölmek ne demektir?
Aşıkların öpüşlerinde ki sıcaklığın tadı nedir?
Bilemedim..
Peki bilebilirmiyim?

!!!

Sen bırak git beni,
Benim yanımda dostlarım var
Kendini ne zannediyosun ki!
Benim her an aşık olma şansım var!

ucuz şarap

ellerin beni bıraksın
gitsin unutsun beni uzak diyarlarda
çatlamış dudakların kurmuş parçalanmış
yenilmiş yalnızların aşklarına
yalancı kızlardan almış sahte ıslaklıklarla
bir iki öpücüklerle morarmış belki de
şimdi git dön arkanı
devam et yoluna arkana bile bakma!
senin hayatın bambaşka
artık ucuz şaraplardan bile kıymetsiz değersiz
köpek zehri gibi acı verici
ucuz şaraplar gibi..

İstasyonda Ki Küçük Kız

İstasyonda küçük bir kız.Nereye gideceğini bilmeden büyük saatin altındaki bankta oturmuş bekler.O çalınan acı dolu düdüğü duyduğunda yüreği hoplar.Sanki kendi gidecekmiş gibi heyecanlanır küçük kalbi.Biraz burkulur yüreği.Aşıkların veda vaktiğinde olduğu gibi.Ama hemen küçük ayısını yanına otutturur."Gitme vakti" der ince sesiyle.Trenin acı dolu sireni duyullur oradan.Tren yavaş yavaş kalkar.Sanki önden biri onu zorla çekiyormuş gibi gitmeye başlar.Son vagona kadar bakar küçük kız.Trenin uzaklaşmasıyla beraber hayallerini süslemeye başlar.

Alice harikalar diyarına gider ilk başta.Alice le beraber dev mantarların altında koşmaya başlarlar.Mor kelebekler etrafını sarar.Aaa bi bakar kelebekler kocaamaan olmuş.Kelebeklerin kanatlarına binerler Alice'le beraber.Ninni gibi bir melodiyle beraber yemyeşil gözkyüzünde gezinirler.Ama artık gitme vakti gelmiştir.Rengarenk olan trenine geri döner."Şimdi sıra pamuk prensesi görmekte.Küsüyo sonra gitmezsem" der ayıcığına.Çuff çuff çufff... Küçücük avurtlarını şişirerek 'çufff çuuuff'..

Pamuk prensesn evinin önünde durur tren.Pamuk prenses kapıda onu karşılar.En sevdiği kurabiyenin kokusu trenin her tarafını kaplar.Immmm..Nefiss.. Ayıcığının elinden tutarak içeri kırmızı kulubenin içine girerler.Pamuk prenses ona çok güzel bembeyaz bir elbise dikmiştir.Hemen giymek ister küçük kız.Prenses ona yardımcı olur.Sımsıcak kurabiyelerini yerken pamuk prensese dün gördüğü kırmızı balonu anlatmaya başlar.Gitme vaktinin geldiğini görünce pamuk prenses onu trenine bindirir.Bembeyaz elbisesiyle ayıcığının elinden tutar.Koltuğuna oturur.Tekrar kalkmaya başlar tren.Çuuff çufff.. Prensese el sallar.Cücelerin eve doğru yürüdüklerini görür."Tühh.Şimdi darılcaklar bana" diye üzülür..

Peter Pan'ın düşler ülkesine doğru ilerlerken uyuyakalır küçük kız.Uyandığında üşümüş bir burnu ve yanında onu bekleyen küçük ayıcığı vardır.Yanında duran poşete bakar."Eyvah.Satamadım peçeteleri..Peter Pan'ı da ziyaret edemedim zaten" diye düşünürken sarhoş babası gelir uzaktan.Peçeteleri görür.Koca eliyle itiverir kızı yere."Pamuk Prenses küscek bana.Elbisesini kirlettim" diye düşünür ağlayan gözleriyle.O gözyaşları acıyan yüzüne değil,elbisesini kirletişinedir.Kalkar yerden üşüyen ayakları beton zemine tekrar basar.Adamın koca elleri kolunu kavramış onu çekiştirmektedir.Yürümeye başlarlar çıkışa doğru.Bir elinde ayıcığı istasyona geri bakar..Bir anda burkulmş suratında,nemli gözlerinde bir gülümseme belirir.Çünkü Peter Pan ona ordan el sallamaktadır..İşte bu gülüş dünyalara bedeldir..

Hayaller!

Acaba ben nasıl bir anne olurum diye düşündüm bugün.Düşüncek başka birşey bulamamış gibi bunu düşündüm..
Sınavın ortasında kalemimi ağzıma dayadım ve başladım hayalini kurmaya.Kötü bir anne olurdum sanırım dedim kendime.Zaten pek normal bi insan değilim,çocugumda beni örnek alır kesin.Kötü bi anne olurum dedim.Sonradan fikrim değişti"Saçmalama Kleo.Doğurduğundaa annelik içgüdüleri çok bastırır.Kesin bu hoppa hayattan vazgeçersin sen" diye düşünmeye başladım.Sonradan çocugumun okulunun ilk gününü hayal ettim.Beni 1.sınıftayken ilk gün okula götüren -her zaman ki gibi yine- abimdi.Annem ve babam çalışıyorlardı.Bana ayırıcak vakitleri bile yoktu.Gerçi kıymetini bilmemişim o zamanlar bu yalnızlığın.Babam emekli olduktan sonra evde kukuman kuşu gibi tünedi ya neyse..
Hayalime döndüm hemen geri.Çocuğumun bana herşeyini söylemesini isterim ben.Bu konuda ciddiyim yaptığı ve dersini aldığı hiç bi olayda ona kızmam.Çünkü ben de bi kamyon dolusu bokluklar yaptım.Ama aptal suptal hareketlerine devam ederse nasıl bağırırım ceza bile veririm.Şimdi bile arkadaşlarıma yapıyorum.Notları düşük geldiği anda başlıyorum yasak koymaya.Ama öyle bi baskı kuruyorum ki kesin başlıyo çalışmaya.Ee napıyım yoksa yaz okuluna kalcak hayta..
Tam kızımın ilk erkek arkadaşıyla tanışma gününü hayal etmeye başlamıştım ki,hoca beni dürttü ve sınava odaklanmamı söyledi.Bi baktım saate kalmış 10 dk.Battı balık yan gider dedim ve 1.sınavım 1 olduğu halde bunun da bok gibi geçtiğini içimden tekrarlayarak hocaya kağıdı verdim.Çıktım sınıftan gittim.Aklım doldu taştı hayallerle..Ama bu sefer gerçekleştirmek istediğim hayallerle..Hiçbirinin olamayacağını bilmek üzücü birşey..Ama ya olursa??

Gemi

Gecenin ışığında kaybolur tüm acılar,
Mehtap sevişir denizle
Dalgalar sabahlara kadar ağlar,
İçer yıldızlar rakı sofrasında bir başına,
Mırıldanır ismim,bitmemiş sevda dudağında,
Büyüsü bozulmasın diye durdu gözyaşlarım
Şimdi ayrılığın rüzgarı geçti saçlarımın arasından
Güvertede tek başımayım farkettim,
Lütfen kaptan daha hızlı git,
Suların sesleri dolsun kulağıma,
Duymak istemiyorum sessizliği yaran hıçkırışları,
Şarabımı dök elimde tuttuğum çanağa
Müzik sesleri aslında Tanrı'ya olan yalvarışları.
Duaları sadece mutluluk,şarap ve balık üzerine
Dansediyor bütün mürettebat döne döne
Artık mehtap yorgun düşmüş denize
Yavaş yavaş kayboluyor
Dostlarımla birlikte bir gece daha sona eriyor
Kaptan yavaşla şimdi durdur gemiyi,
Ufuktaki güneş bizim için geliyor..

Kleo

Ev Arkadaşım

Bazen kendinizi eve kapatırsınız.Sorunlar o kadar fazlalaşır ki,eğer yalnız kalırsanız kimseyle görüşmezseniz sanki sorunlar biticekmiş gibi gelir.Odanıza çekilirsiniz.Ağlamaya başlarsınız.Hıçkırıklarınız boş odalarda yankılanır.Hiç kimse sizin ne denli üzgün olduğunuzu anlayamaz.Zaten sizde anlatamazsınız..

Benim böyle olduğum zamanlarda,karşımda dikilip benimle birlikte ağlayan küçük ufaklığım var.Sessizce dinler beni sonuna kadar bahsettiklerimi.Hiç pesetmez mırlaması.Her döktüğüm gözyaşıda bana odaklanır yeşil gözleri.Bağırırım bazen darmadağan ederim bütün odayı ama o yatağımın üzerinde durmuş bana bakar.Sanki seni anlıyorum emin ol der gibi beni gözetler.Bazen bacaklarıma sürtünür..Alırım kucağıma okşamaya başlarım tüylerini.O kadar sakinleşirim ki..Herşey biter dünya da.Sadece o ve ben.Başka hiç birşey kalmaz geride.Sıcak bedeni hafif mırlaması.. Yanımda olduğu için çok mutluyum kediciğim.. Bazen tek dostum sen oluveriyorsun.Kimse kalmadığında çevremde yine sen oluyorsun.Eve geldiğimde beni karşılayan tek sen varsın.Bunun içinde çok teşekkür ederim.Seni çok seviyorum kedicim.İyi ki doğdun..

Şiirimsi

Yalın ayak bastım toprağa
Yaşadığımı tekrar hissettim bugün
Teşekkür ettim tüm acılara
Yalan söyledim bana acıyanlara,
Kendimi kaybetmedim ben,
Dimdik ayaktayım işte,
Siz hiç yorulmadınız mı zaman zaman
Çöküşlerinizi gördüm her birinizin de
Ben yoluma devam ediyorum,
Şaşırdınız biliyorum
Gülmemin nedeni bu işte.
Yenildi zannettiniz beni,
Ama en baştan doğdum ben
Denizin ardından doğan güneş gibi,
Şimdi ayaklarım yalın
Rüzgarın fısıltısı kulaklarımın arasında
Masmavi gökyüzü kalkanım olmuş
Yağmurdan koruyor beni
Bitecek biliyorum mutluluğum
Ama düşünmüyorum,
Düşündüğüm tek şey beyaz tenimde yüzen rüzgar
Ve kollarımın yüksüzlüğü
Tek başımayım,tek başımaydım
Şimdi ağlamak yerine
En sevdiğim şarkıyla kendimle başbaşayım..

Kleo..

Hoşçakal Yara İzi!

Bıraktım seni kendimden artık
Umrumda değil bu yalvarışların
Sevmek sadece düş kırıklıkları
Yalvarışların sahte,
Senin hayatın ise büyük bir sahne
Kendi yazdığın oyunu oynuyorsun
Gözyaşlarıma aldanma
Çalan müzik oynadı duygularımla
Gitmeni istiyorum artık,
Ne kalbimdesin ne de kelimlerimde
Senin için yazdığım son satırlarım bunlar
Siktiri çektim artık senin sevgine!


Gitme lütfen,bırak yalanlarınla yaşayayım.Bana söylediğin bu küfre ölümüne karşı çıkayım.Lütfen sadece bugünlük benim ol..Bırak aksın gözyaşlarım.Senin kaderine mi yoksa ellerimin titreyişine mi aldanayım..Bırak hayalini o dursun benimle bana söylediğin bu küfürle..

Görmüyorsun değil mi olanları
Gözlerim hep kendim için ağladı
Seni sevmemiştim ben
Bedenindi beni cezbeden
Kafanda kurduğun sevgiye aldanıyorsun
Sil baştan yaşamak ne kadar zor biliyor musun??
Sen gitmezsen ben giderim
Çok zor değil,
Sadece yolumu çevirip ters istikamette yürürüm
Sanki sana hiç rastlamamışım gibi..

Ne dersen de..Umrumda değil.Sevdim ben seni.Belki ufak bir gözyaşı kadardı değerim.Ama istemedim ben değerli olmak.Sadece ayağının altındaki bi toz olmak,tekrar dön bana.Yemin ederim herşeyi silerim..

Yeter artık kalbim
Saçmalama o adam için
Senin duygularına
"siktiret " diyen o herife mi yalvarışların!
Yazık sana kalbim bu kadar düşme
Kim ne derse desin boynunu eğme
Sen kimlerle yarışıyorsun
O boktan herifi mi düşünüyorsun!
Şİmdi kalk ayağa kalbim
Bak karşında duran hayatına
Ve, de bağırarak ona
"Cehennemin dibine git hoşçakal sana!"


Haklısın Kleo!Kavrayamadım bunca zamandır.Ama şimdi anlıyorum gözyaşlarımı hangi piç için döktüğümü..Değmezmiş Kleo,değmemiş sevmene,değmemiş ona verdiğin sıcak öpücüklere..Takmıyorum Kleo.Güçlüyüm ben!Belki yara açıldı kalbimde,geçicek izi kalıcak belki de.Ama o yara izini gördükçe hatırlayacağım hep.KENDİNDEN FAZLA BAŞKASINA DEĞER VERME!!!!

Terkedişin

Bugün diğer günlerden daha iyiyim
Ama yine de özledim seni itiraf etmeliyim
Sanki hiç batmayacak bir güneş var tepemde,
Hayalet gibi olan rüzgar saçlarımın arasından esmekte.
Şimdi düşünüyorum da seni,
Bütün geçmişimizi,
Küçük bir çocuk zannetmiştim kendimi ben
Sadece sıcaklığını istemiştim senden,
Kendimi güvende hissedecek kollarında uyumak
Uyandığım da yine beni o çarpık gülüşünle cezbetmeni düşlemiştim.
Şimdi ayrılığımızın yıldönümünü kutluyorum
Çevremdeki böcekler bunun için hazırlık yapmakta,
Akşama büyük bir şölen var.
Gidişinin yıl dönümü bugün,
Üzülmeyecektim,söz vermiştim o gün
Ama yapamadım meleğim,
Özledim seni her geçen gün,
Şimdi gözyaşlarımla kutluyorum sensiz geçirdiğim koca bir yılı
Elimde tuttuğum kadehteki alkol değil meleğim
Seni bana getirebilen tek yol,
Hayalini görebileceğim için mutluyum,üzülmüyorum
Bir dikişte kadehim bomboş,gülümsüyorum,
Çünkü hayalin güneşin ışıklarıyla dansediyor,
Şerefe sevgilim,
Bugün beni terkedişine içilelim..

Renkler

Siyaha neden hep karamsar bakarlar anlamıyorum..Karamsar bi kız değilimdir mesela ama severim siyahı.
Siyah renk bana güçlü olmayı hatırlatır.Çünkü her türlü rengi kapatabilir.Herşeye en baştan katılabilir.Asil bir renktir siyah.Herkese kolay kolay yakışmaz..
Siyahı severim ama bunun yanında pembeyi de sarıyı da yeşili de severim.Bütün renklerin ayrı ayrı masumiyetini üstümde taşırım.Her zaman farklı bir renge bürünür içimdeki kişiliği yansıtırım..

Bir günah işlediğimde bile bile,pembe giyerim.Masum görünmeye çalışırım belki kendime.Ama günahı temsil eden pembe renk gibi gözükür bana..Cezbeder seni kendine doğru çeker,sonra kaybolur gidersin içinde.Ne yaptığını bilmeden.Pembe biraz daha cazgır bir renk..

Birisininden hoşlanmaya başladığımda beyaz giyerim o gün.,Biraz daha alçakgönüllü gözükmeye çalışırım belki kendime..Her türlü şeye hazırmışım gibi gösteririm o gün kendimi.Üzerime hangi kiri hangi rengi bulaştırırsan bulaştır.Seni herşeyinle kabul etmeye hazırım der gibi beyaz renk..

Mavi giydiğim zamanlar o gün kendimi özgür hissediyorumdur.Uçsuz bucaksız gökyüzünde iki kanat çırpan martı misali..Nereye gittiğimi bilmeden.Nedensiz bir mutluluk vardır üzerimde.Mutluluğun kaynağı belki de mavinin derinliklerinde saklıdır..

Yeşil renkte hep gözyaşım vardır..Ağladığım zaman yeşil olan göz renklerimden olsa gerek,mutsuzsam yeşil giyerim.Kendime yakın hissederim o zamanlar yeşili.Bana arkadaş oluverir çıktığım yolda.Benle sürüklenir ordaan oraya..

Sarı renk kıyafetim yok malesef(: ama Sarı denince aklıma hep deniz gelmştir.Foşş foşşş diye kıyıya vuran deniz dalgaları.Onun üzerinde parlayan güneş ışıkları..

Renkler benim aklıma hep bunları getirtir.Tabi ki hiç bi zaman kendimi zorlamadım aa bugün böyleyim bunu giyeyim diye(= renkleri kıyafet üzerinden anlatmaya çalıştım o kadar.

Sorarsanız şimdi üzerimde ne var.Siyah var,bana güçlü olmayı hatırlattığı için..:)

Bitti(!)

"Bitti zor oldu ama bitti/yapamadım benim başka bir kalbi.."

Evet bitti.O bitirdi.O da aynıydı.Diğerlerinden farksızdı.
Isınamamış bana,sevememiş beni,mutlu edememişim onu.. Çokta umrumda sanki!Zaten sevmiyodum.Yani onun gözlerine baktıgında hiçbişey hissetmiyodum ki ben..Hissedemedim.Bomboş bir insandı sarıldığım insan.Hani diyodum ya kendimi onun yanında güvende hissediyodum diye..Alakası yokmuş bunu anladım.Sadece kendimi sevmeye zorlamışım o kadar.

Ben değer gördüğümü bakışlardan sözlerden anlayabiliyorum ve o bana hiç bi değer vermedi.Yani benim için düşündüğü şeylerin hepsi başka bir arkadaşı içinde düşünülübilir tarzında şeylerdi.Onun söylediklerini benim en yakın arkadaşımda söylüyo.

Bugün bana baya bi moral verdiler.Arkadaşlarım yanımda oldular hep birlikteydik ve inanılmaz güzel birgündü.Değer gördüğümü hissettim..Hissettirdiler.Ve inanın bana bu muhteşem bişey!

Aşka inancımı kaybettim mi?Hayır.. Belki umudum pek yok ama inanıyorum yinede.İnanmalıyım çünkü.. Bazen ne kadar pesetsem de kaldırıp başımı devam etmeliyim yoluma!Ne geçerse geçsin başımdan..

Yoruldum kabul ediyorum.Ama bugünkü gördüğüm ilgiden o kadar güç aldım ki!Güçlü bi kızım ben.Güçlü de olucam her zaman.. Tekrar Şebo'nun şarkısıyle kendime söz veriyorum..

"Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin
Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin
Uçmayı seviyorsan düşmeyi de bileceksin
Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayatı seyredersin.."

Ufak El

Ben ufak elli bir kızım,
Belki biraz küstahım,
Ama seni gördükçe karşımda,
Bütün dolaşan tilkiler vuruldu aklımda,
Nolur sar sarmala,
Hiç ama hiç bırakma,
Ya da bırakırsan birgün yalnızlığımla başbaşa
Lütfen hayalin kalsın odamda..

Kleo..

Elalem

Elalem kimdir?? Elalem duymasın elalem görmesin.. Elalem bizler değilmiyiz zaten?? Bu dünyaya yabancı değilmiyiz? Bu dünyanın elalemi değilmiyiz??
O zaman korkumuz kimden?? Birbirimizden korkuyoruz neden ki? Yaptığımız şeyler başkasını neden ilgilenirsin ki!İlgilendirirse eğer umrumda mı peki,değil..

Bazen bu elalem kavramı bana da oluyo..Yolda yürürken çevremde beni gören yüzlerce kişi arasında elalem kalıyorum.Yabancıyım sanki,ben farklı biriyim sanki.. Utangaçlık yüzdeki kızarıklık oluverir bi anda.Sonra derim kendime,elalemden banane benden elaleme ne!

Yaptığım şeyleri bu ne der şu ne der diye yapmadım hiç bi zaman.Bazen baskılardan düşündüğüm oldu.Ama asla fikirlerimi başkalarının görüşlerine göre yönelendirmedim.Zararı da kendime,yararı da kendime.Ve her bir olay bana büyük bir olgunluk kattı..

Elalemden korkmayın,elalemi korkutmayın.Unutmayın ki elalem sen ben o dan oluşan bir grup insan..Biz bu dünyanın elalemiyiz.Peki dünya bizden korkuyor mu?Hiç zannetmiyorum..

Yollar

Eğer dönüşü olmayan bir yola girdiyseniz arkanıza sakın bakmayın..Geriye baktıkça kalanları görüp,kaybettiklerinize ağlamaya başlarsınızDönmek istersiniz ama çok geçtir.Sizi tutan bir çift kol çoktan halatını belinize bağlamış,lanet çukuruna çekmeye başlamıştır..

Ve asla pişman olmayın.Yaptığınız her şeyi "en azından ben yaptım benim kararım" diyerek sarılın.Berbat bir karar olsa bile..

Her yolun sonunda bekleyen bir iyi bir kötü şey vardır unutmayın.Tek fark hangisinin ağır basacağındadır.Kimisinde iyiler ağır basar,kimisinde kötüler..Bunları iyi kullanmayı bilin.Yolun sonunu görmeyi deneyin..

Bir yolda yürümeye başlamadan önce çok iyi düşünün.Çünkü geri dönüşü olmayan bir yol olabilir..

Sebep(?)

Ben hiç yaşamadım aslında
Hep ağladım karanlığa
Karanlıkta varoldum
Karanlıkta kayboldum,
Bazen acıdım kendime,
Bazense güldüm kanlı kaderime,
Ben hiç ulaşamadım o mutluluğa
Dansettim yıldızlarda
Kimse bilmez ama tek sevgilim,
Yağan yağmurun altında ıslanan saçlarım oldu.
Kendi kendine isyan etti durdu.
Şİmdi soruyorum da kendime,
Kaderimin mutluluğu kime?
Ben aslında hiç yaşımı kutlayamadım
Yaşımın kaç olduğunun farkındamıyım?
Konuşmasın kimse,
Dalmasınlar beni batıran hayallere,
Hani hayallerle yaşardı ya insan,
Ben niye bu durumdayım o zaman?
Farkına vardım şimdi,
Sadece yanlış hayallerdi,
Tercihlerim yanlış oldu benim,
Benim bedenim sadece saatin tıklayışında doğdu
Aslında ben hiç yaşamadım,
Çünkü ruhum kalp atışlarımda kayboldu..

Sevgili mi?? Hayır kalsın..

Sakin bi ilişki istemiştim sadece.. Herkesin ilişkisi gibi olsun.Elele tutuşmalar,sıcak öpüşler,kaçamak bakışlar,aptal suptal tripler olsun istedim.. Ama noldu? Şimdi bütün ailesinden kaçıyorum.Hepsi beni arıyo ki okulda nolucak merak ediyorum..

Hayatımda hiç bişey normal olmadı.Ben ne kadar kaçsamda,normal biri gibi davranmaya çalışsam da olmuyor malesef.Nerde absürd birşey var gelip Kleo'nun başına konuyor..

Hayır,alışkınım ben gelsin.Ama aileme bulaşmasın artık.Ailem çok yoruldu benim mallıklarımla uğraşmaktan.Bütün olan şeyleri sorumlusu olarak görülürüm de..Değişmez kuraldır..Eğer bi sorun varsa benim altımdan çıkar o.Ben yapmadığım halde,ben ne kadar iyi bir kız olmaya çabalasam bile..

Sevgili istemiştim ben.Sadece beni dinleyecek,bazen yağmurun altında şarkı mırıldancak bir sevgili..Başka birşey istemedim ki istemiyorm da artık.Ama Tanrı bana öyle bi sevgili verdi ki şuan onu terketmek istiyor bi yarım.Bir yarım ise bırakamam ki,seviyorum diyor..

Sadece kendimi istiyorum ben,sadece kendimi istiyorum.Çünkü ben sadece kendimle huzur buluyorum..

BoşLuk

İnanmak isterdim hep o anlatılanlara,
Peri masalındaki bir çiçek gibiydim sanki,
Etrafımda sadece uçuşan pembe toz zerrecikleri.
Ağır gelir mi ki bu dünya bana?
Yapraklarımın altında taşıdığım bir günah gibi,
Ezilir mi kollarım aşkın ateşi ağırlığında..
Şimdi düşündüğüm tek şey
Ellerinin altında gezinen bedenim,
Bakıyorum aynaya,
Ağlayan tek gözlerim,
Kaç vücut daha kanımla oynasa da,
Dön geriye seni çok özledim..

Yeni Bir Sevgili

Hoşlaştığım çocukla çıkıyoruz.Ama bir türlü güvenemiyorum.Ayrıldım sevgilimden diyo da yok abi inanasım gelmiyo.1 haftadır sürekli birlikteyiz çünkü ortamlarımız aynı.Elimden gelen herşeyi yaptım çocuk bana çıkma teklifi etti -hem de mal gibi sıkıntıdan el kızartmaca oynarken- ve ben hönk diye kaldım.Hevesim mi kaçtı?Zannetmiyorum..Ama omuzlarımda çok büyük bi yük var.

Uzun zamandır sağlam bi ilişki yaşamamıştım.Belki de bundan dolayı korkularım,tereddütlerim var..Söylediği her cümle sanki yalan gibi geliyo.Mal gibi inanasım gelmiyo.Ama inanmak istiyorum.Sanki anlattıkları masal gibi dinlemek istiyorum.Ama içimdeki o kötü şeyler çıkıyo "Kleo yapma kızım!Kaptırma kendini.Acı çekceksin,erkekler böyle kızım.Hatırlamıyo musun seni yatağında bırakıp kaçanı.İ-NAN-MAAA!! Sonra görüceksin ağlayı sızlıcan yine" diye bas bas bağırıyo.Ama ben mutlu olmak istiyorum.İnadına güzel görmek istiyorum hayatı.Sevmek belki de korksam da aşık olmak istiyorum.

Sanki ben çok şey istiyorum=//

Arayışlarım(ız)

Aslında onu istememin tek nedeni bana benzemesi.İkimizde arayış içerisindeyiz.Birşeyleri arıyoruz ama ne aradığımızı bile bilmiyoruz.Her defasında bulduğumuzu zannedip mutlu olabilceğimize inandırıyoruz kendimizi.Ama terkedilip gittiğimizde yalnız kaldığımızın farkına varıyoruz.Belki vazgeçiyoruz hayallerimizden.Ağlıyoruz ölceğimizi düşünerek.Ama arayışımıza devam ediyoruz.Ne aradığımızı bilmeden..

Umutlar tükendiği anda kandimizi kandırmaya başlıyoruz.Devam ediyoruz yolumuza.Sadece kendimizi aldatarak.Yüzümüzde sahte bir gülüş,aklımızda arayışlar..Bulmaya çalışıyoruz söylenen her kelimede,arıyoruz soğuk gecede,çabalıyoruz ılık esen rüzgarın tenimize vurduğu her bir darbede.Arayışlarımız var ikimizinde.Ne aradığımızı bilmeden..

Sanki rüzgarlar bize dostmuş gibi seviyoruz onları.Onların bizden nefret etiiğini bile bile.Hayallerimizde yaşıyoruz her gün.Hayallerimiz ne geleceğe ait ne de geçmişe.Sadece şimdi oluşan saniyede.Arıyoruz,hayallerimizdeki o peri masalında bulunan şeyi.Ama neyi?Bilmiyoruz.Sadece masal olmalı.Mutlu bir peri masalı.

Arayışlarımız hiç tükenmiyoru.Tükenen bizler oluyoruz.Soluk tenlerimizde kahkahaların yükselmesi sadece arayışın habaercisi.Uzaklarda esip duran rüzgarlarlaa ulaşabiliriz diye düşünüyoruz belki de. Ama nerede,ne zaman kim? Hiç bir fikrimiz yok.Aradığımız şey ne?Bilmiyorum.Düşünmekten yoruluyorum.Aklım karışıyor her adımımla.Sanki yeni ir başlangıç gibi gözüküyor.Ama aslında geçmişin süregelen izlerinden başka birşey değil.Biliyorum biliyoruz.Ama arayışlarımız hiç bitmiyor.Arayışlarımız var ne aradığımızı bilmeden..

Korku

Aşık olmaktan o kadar korkuyorum ki..
Sanki hayatımı mahvedicekmiş gibi geliyo bana.Ama bi yandan da onu öylesine istiyorum ki..
Uzun zamandır gerçekten sevildiğimi hissedemedim.Biraz değerli olmaya ihtiyacım var.Çoğu kişi bunu söyler " Kleo kasma kendini.Saçmalama biz varız.Ve sen inanılmaz değerli birisin.Hayatımızda sana sahip olduğumuz için o kadar mutluyuz ki.."
Umut dolu cümleler duymaktan bunaldım.Onlar da inanılmaz değerli dostlar,ben de belki öyleyim.Ama bu içini doldurmaya yetmiyo işte.Bu yüzden gördüğüm her ilgide kendimi kandırdım sanırım..
Savaşmak çok güç geliyor artık bana.Bişeyler için mücadele etmek beni çok yordu.Sonundaki zaferin mutluluğunu yaşayamamak ise darbelerin en büyüğü oldu.Hayatta birçok kez acı çektim.Her konuda canım yandı.. Ama bu aşk acısı daha bi feci.Hiç yaşamadım bilmiyorum.Ama önümde bu acıyı çekenlerden çok iyi biliyorum.Kimse kimseyi anlayamaz.Bende bir başkasının çektiği acıyı tam olarak anlayamam ama gördüklerim yetiyor..

Düşünüyorum da,bu kadar duygu yüklü yazılar,şiirler nasıl yazabiliyorum?? Hayatımda hiç aşık olmadım,çok sevdim belki evet ama sonunda hep " önümüzdeki maçlara bakalım dedim" ayrılık acısını aylar sonra sırf depresif olduğum için 3 gün ağladım ve sonra birisinden hoşlandığımın farkına vardım..

Acayip duygularım var benim.Belki de ruhsal bozukluğum var bilmiyorum.Ama sanki birisine bağlanırsam bütün hayatım sona ericekmiş gibi geliyo.Bütün herşey biticek.Yaşamaya çalıştığım o mutluluklarda sona ericek.Ama bi yandan da çektiğim acıların yerini gerçek mutluluk kaplıycak bütün uutsuzluklar rüzgarla birlikte uçup savrulcak..

Evet,birinden hoşlanıyorum belki 3 günlük belki 4.Ama ona aşık olmaktan çok korkuyorum..

Kedi[miyi]m

Kedime baktım daha demin uzun..Kendimi ona benzettim birden.Elektrikli sobamın karşısında, görünce sıcaklığı yanaştı yanıma.Birkaç okşamamla,tatlı sözlerimle hemen yatıverdi kucağıma.. Kalktım yanından, yatağa bıraktım onu, söndürdüm sobayı ve gittim içeri.. Peşimden geldi.Yalvarırcasına dikti gözlerini ama yapmam gereken işlerim vardı.Oynamak istiyodu belli..Kovdum başımdan,üzgün süzgün ayrıldı yanımdan..

Onun gibiydim ben de.. Gördüğüm sahte sıcaklıkla mıyıştım.Bir kaç ruh okşamasıyla inandım yalanlara..Bırakıp gittiklerinde beni tek başıma,peşlerinden gittim yüzsüzce.Devamını istedim sanki.Devam etseydi o sıcaklık..Ama hep kovuldum,boynum bükük olduğum yere döndüm geri..

bi kaç parça söz

Gece matemindeydi yine
Her zaman ki yerindeydi karanlığı
Sarhoşluğu yerindeydi
Yıldızları üstünden attı
Senin öcünü yıldızlardan çıkardı..
Dinle beni gece,
Anlatırım durmadan sana,
Sen dinlemesen de
Tatmasan da gözyaşlarımı
Güneş elbet doğucak bunu sakın unutma!..

banyo-2

Banyo yaparken çikolata yemek harika bişey..
İnsan yeniden doğuyo sanki..
Rüyalar ardarda..
Ama sıcak sudan çıkınca,
Soğukluk gerçekler gibi vuruyor bedenine..
Acımasız ve sertçe..

Banyo

"Herkese yolundaymış gibi anlatsam da hiçbişeyim yolumda değil..Gitmiyo işte.Bi yerde tökezliyorum.Hayır insan sürekli aynı hataya düşer mi? Mallıktan başka bir şey değil bu.Aptal Kleo!!Aptalsın sen aaaptaaal!!
Yaşadığın olaylardan bi türlü ders çıkaramıyosun işte.Canının ne kadar acıdığı günleri ne çabuk unuttun? Zırıl zırıl yastığa kafanı batırıp hıçkırdığın günleri.. Birazcık aklını çalıştır kızım.Birazcık uslan.Şu hayatta seninde yüzün gülsün birazcık.."

Otobüste gelirken ağlaya ağlaya kendime bunları söyledim durdum.En başa sardım bozuk plak gibi.Şimdi ayna karşısında oturdum bi süre kendimi izledim.

Düşündüm erkek olsaydım beni neden arardım?

Aklıma gelen sadece akşam aranılacak kadın geldi.Yalnız kalınca kimin yanında bedenimi ve ruhumu rahatlatsam kadını..Aynada ki kadın öyle baktı ki akmış makyajının altından bana,baktığımda sadece yenilmiş bi ruh gördüm.Hayattan erkenden emekli olmaya çalışan biri gibi gözüktü..Çok güçsüzmüşüm.

Havadan topladığım yağlı saçlarım " hadi ılık bi duş" diye haykırıp durmasına rağmen kendimde o cesareti bulamıyorum.Ya boğulursam küvetin içinde diye korkularım var.Evde beni kurtaracak kimsem bile yok..

Küvetin suyla dolma sesi var şuanda kulağımda.Onu bastırsın diye bi blues koydum teybe ama pek fark etmedi sanırım.Herşeyden o kadar korkmaya başladım ki.. Aşık olmaktan,mart ayına girdiğimiz için kedimden,gök gürültüsünden,evde çikolata bulamamaktan,sokakta gördüğüm tüm insanlardan..Hepsinden korkuyorum.Korkumun nedeni sadece yalnızlık,biliyorum.

Yalnızca ateş..

Hastayım,
Sen gittiğinden beri yağmur altında sırılsıklam,
Sonbaharın geçişini izlemek zorundayım.
Her ateşlendiğimde yukarı kaldırıp başımı baktım.
Ne seni görebildim orada
Ne de artık hayalini..
Baktım ki,
Hayalin bile terketmiş beni..

Yok Olan Umut.

sanırım kim olduğumu bilmiyorum..sadece bi fahişeymiş gibi hissediyorum kendimi.ruhunu satan bi fahişeyim sanki..

Her zaman kendimi kandırdım.Her bi adımımda bu sefer güzel olucak diye inandırdım kendimi.Aslında biliyordum da içten içe asla olamayacağını..
Pırıltılı hayaller gerçekleri alt üst etti.Her ilişkimde büyük bi hüsranla yıkılırken ben,onlar ise önceki günün güzelliğinin keyfini çıkarmakla meşguldüler.

Güzel sözler,güzel kokular,mum ışıkları,zarif danslar,tatlı dokunuşlar..Hepsi o kadar boyadı ki gözümü hayallerin içinde kayboldum.Rüyamlarımda yaşamaya başladım sanki,sadece bi rüyaydı sanki hayatım.Gerçeklere döndüğüm an acı çekmeye başladım..
Sevgi sadece bi uyuşturucu.Bedenine bir kez girsin,bir daha istersin..Onu elde etmek için her yolu denersin.Karşındakiler kimseyi umursamaz.Onlar,gecenin nasıl sonuçlanıcağına dair planlarıyla anlattığın her kelimeyi sanki ilk defa senden duyuyormuş gibi gözüne bakarak şaşırırlar..Büyülenirsin,sanki o senin hayatındaki melektir.Seni mutlu edicek olan melek..Her defasında inanırsın.O senin üstünü gözlerindeki hain pırıltıyla çıkarırken sense onun üstünü sadece kanatlarını görmek umuduyla çıkarırsın.Kanatlarını ararken uyuyakalırsın.Sabahsa herşey hüsran,kanatlarınını bulamamanın acısı yazdığı hoşçakal sözüyle bütünleşir sanki.Bütün sabahların acımaya başlar.Acıdıkça gözlerinden sızan gözyaşı değil umutlarındır.Akıp giden umutların..

Artık umut etmek istemiyorum.Herşeyiyle gerçekleri görmek istiyorum.Sadece gerçeklerin verdiği acıyı duymak istiyorum her yerimde.Her yönden acı çekmenin verdiği deri kalınlığını belki aşamaz o acılar..Ama yine de derinleşecektir bastığım her bi bıçak darbesiyle..

Umutlarım yok artık.Umut etmek yok benim için..

Karga

Bugün bir karga gördüm siyah bulutların arasında tek başına uçuyordu..Çığlıkları hayata isyandı belli.Kendimi gördüm sanki onda.. Yapayalnız uçuyordu,birazdan gözyaşlarını kanatlarına dökecek bulutların üzerine doğru.Düşünmüyordu belki de,belki de sadece mutlu olmak istiyordu.Bu yüzden mavilik ardından döndü siyaha.. Yolu saptı belki de,sadece denemek istedi.Deneyip görmek istedi. Düşünmedi sonunu,açtı kanatlarını ve uçtu.. Çığlıklarını attı kendinisini önemsemeyen gökyüze..

Şimdi hangi ağaçta ya da hangi evin çatısında??Düşünüyor belki de onu terkeden diğer bütün kuşları.Düşünüyor,siyah olduğu için terkedilmesinin ne kadar acı olduğunu.Hissediyor yavaşça kanatlarının altından geçen rüzgarın sertliğini..Yarın bulmak için gezicek bütün Ankara'yı..Küçük bir ekmek parçası bulmak için çırpıcak kanatlarını.Mutsuzluğunu bir yenisi daha eklenecek.Karnının açlığı düşüncelerini kazıycak.O sadece bir karga diyecek çoğu insan.Umursamadan geçicek yanıbaşından.O ise ağlacak çöp kenarlarında.Ağlayacak insanların içinde.O kalabalık içinde yalnız olduğunun farkına varıcak.Güneş gözüne vururken,üşüycek yolunmuş tüylerinin altından çıkan bedeni.Üşüyecek gözyaşları..Üşeyecek kalbi..

Ben de bir kargayım şimdi.Siyahım maviliğin içinde.Sesimi kimse duymaz,duysada kulaklarını tıkar.Çünkü doğruyu söylerim ben.Benim sesim kendime göre güzeldir,yalan sevenlere ise büyük bir kirlilik.. Aptalım beni inkar edenlere.. Aptal bi kızım mutluluğu yalan sayanlara..Mutluyum ben aptallığımda..Küçük bir kargayım ben..Maviliğin içinde bir isim..Siyah bir karga sadece..Kargayım sadece..

Yağmur..

Bu şarkıyı ne zaman dinlesem beni benden almıştır.Sanki yağmuru buralara yağdıran hep ben olmuşumdur.Bu şarkıyı dinlerken kulaklarım,penceremde yağmur tıkırtıları..
Gökyüzü yoksa bana mı ağlıyor??

hypnogaja-here comes the rain again..






Ağlıyorum işte..Yine ve yine..

Ayrılık

Hani seni seviyorum dediğinde
Yalan söylediğini bile bile,
İnandırdım ya kendime.
Elveda gidiyorum dediğinde de,
Yalan olduğuna
İnandırmak istedim kendime..
Ne yazık ki çok gerçekçiydin..

Kaçamak

Tuvalette herkesten gizli içtiğim sigaram gibiydin,
Kimsenin gelip bi fırt çekmesini istemedim!!

Hareket Vakti

Dün elektrikler kesildi birden bire.Mum ışığında müzik dinlerken bir şarkı başladı.
"is karası gibiyim o temiz ellerinde.."
sözünü duymamla ağlamam bir oldu.Odamın içinde ona yazdığım ama veremediğim mektubu buldum.Okudum,okudukça ağladım.Bu mektup şuanda onun ellerinin arasında olması lazımdı halbuki..

Ayrılmaya yüz tutmuştuk o aralar.Ha oldu ha olucaktı yani..Bu mektubu yazdım ona.Belki bana olan sevgisi tekrar gelir diye o kalbine,sever belki beni eskisi gibi diye..Bu mektubu yazdım koydum köşeye ve bir mesaj geldi ondan..

"İs karası gibiyim o temiz ellerinde
Dil yarası gibiyim o masum sözlerinde
Kal deme hiç bunu benden isteme
Sus bu gece bana aşktan sakın hiç bahsetme
Dur bu gece bana dokunma beni delirtme
Sana boşuna umut vermek istemem
Çağıran birşeyler var hep beni uzak şehirlerde
Bana ait bişeyler var o sert gülüşlerde
Sen yine olduğun gibi kal benim için sakın değişme
Giderim ha bugün ha yarın hareket vakti gelince
Sen yine olduğun gibi kal misafirim bu şehirde
Bir el sallarsın yeter hareket vakti gelince.."

Başlangıç şarkımız olmamıştı hiç bizim,ama ayrılık şarkımız olmuştu işte.Cevaplayamadım o mesaji hiç bir zaman.Sanki cevaplarsam kabus olarak devam ettiğim rüya bozulacak gerçeğe dönecekti.Aldım elime yazdığım mektubu.Okudum,okudukça ağladım..

"Bu akşam yatağıma yattığımda tek şey düşündüm yine.Tek şey düşündüm hiçbirşey yapmadan.Kaskatı kesildim,bilinçaltım durgunlaştı.Kelimelerim isteksizce beni zorladı.Kalktım yatağımdan.En uzakta duran kalemimi aldım ve beyaz bir sayfa çıkardım hayatıma.Döndüm hayaline baktım.Senin hayalinden güç aldım.Yazamaya başladım.Kim bilir ki ne yazacağımı?Kim bilir ki sonunun nasıl biteceğini? İçimden gelen cümlelerle yazıyorum sana.Anlayamayabilirsin..Ama bil ki anlatmak istedim.."

Gitti işte.Beni bırakıp uzak şehirlere gitti.Emre Aydının'ın bahsettiği gibi.Bir elveda mesajını bile çok gördü bana.Ya da kim bilir kaç kez yazdı,sildi.Böyle bitmişti.Sevmişmiydim?Hem de çok..Belki de en çok sevebildiğim çocuk o olmuştu.Değer verdiğini hissederdim...Onunla geçirdiğim 5 dk bir ömür gibi gelirdi bana.İstanbula'a gidicem demişti bana.Hayalimizdi İstanbul'da yaşamakZaten beni acıtan onun terketmesi değildi ya..Beni acıtan onla hayal ettiğimiz hiçbişeyin bundan sonra olamayacağıdı..Hayal kurmayı sevmiyorum bu yüzden.Bırak hayal kurmayı..

Gerçi sonra geri dönmüştü ama 1 hafta sürmüştü.O ise ayrı bi faciaydı onu şimdi anlatırsam duygusal bi bunalıma girerim..

Şİmdi o kimbilir nerde,kimlerle? 1 sene geçti aradan ama hala düşüncelerinin bir kısmında varmıyım ki?Bilemiyorum..Sanırım o benim yalancı firavunumdu..

Ben Kleopatra.Ama bana Kleo derler..

Neden buraya yazıyorum?? Sanırım yazmayı seviyorum..Hayatımda olanları hiç tanımadığım birilerine anlatmak kolay olsa gerek.Ama, ya yazarken içimde en iyi tanıdığım ruhum?? Ona olanları hatırlatmak pek de kolay değil..


Sanırım aşka çok önem veriyorum.Hayatımın büyük kısmını oluşturmasa da önemli bir kısmını oluşturduğu kesin.. Yaralayan beni aşk ya zaten.. Bir de insanlar var yaralayan beni..Tahtan indirmek için savaş veren insanlar var.Gücümü hiçe sayan mahluklar onlar.Peki neden hep küçük insanlar büyük acılar verir insana?? Neden hayatının en berbat gününü onlar yaşatır sana?

Kleoptrayım ben sanırım.. Öyle olmasa bile önceki hayatımda aşk fahişesi olduğum kesin.Peki ya şimdiki hayatımda?? Sanırım Kleopatrayım ben..