Korku

Aşık olmaktan o kadar korkuyorum ki..
Sanki hayatımı mahvedicekmiş gibi geliyo bana.Ama bi yandan da onu öylesine istiyorum ki..
Uzun zamandır gerçekten sevildiğimi hissedemedim.Biraz değerli olmaya ihtiyacım var.Çoğu kişi bunu söyler " Kleo kasma kendini.Saçmalama biz varız.Ve sen inanılmaz değerli birisin.Hayatımızda sana sahip olduğumuz için o kadar mutluyuz ki.."
Umut dolu cümleler duymaktan bunaldım.Onlar da inanılmaz değerli dostlar,ben de belki öyleyim.Ama bu içini doldurmaya yetmiyo işte.Bu yüzden gördüğüm her ilgide kendimi kandırdım sanırım..
Savaşmak çok güç geliyor artık bana.Bişeyler için mücadele etmek beni çok yordu.Sonundaki zaferin mutluluğunu yaşayamamak ise darbelerin en büyüğü oldu.Hayatta birçok kez acı çektim.Her konuda canım yandı.. Ama bu aşk acısı daha bi feci.Hiç yaşamadım bilmiyorum.Ama önümde bu acıyı çekenlerden çok iyi biliyorum.Kimse kimseyi anlayamaz.Bende bir başkasının çektiği acıyı tam olarak anlayamam ama gördüklerim yetiyor..

Düşünüyorum da,bu kadar duygu yüklü yazılar,şiirler nasıl yazabiliyorum?? Hayatımda hiç aşık olmadım,çok sevdim belki evet ama sonunda hep " önümüzdeki maçlara bakalım dedim" ayrılık acısını aylar sonra sırf depresif olduğum için 3 gün ağladım ve sonra birisinden hoşlandığımın farkına vardım..

Acayip duygularım var benim.Belki de ruhsal bozukluğum var bilmiyorum.Ama sanki birisine bağlanırsam bütün hayatım sona ericekmiş gibi geliyo.Bütün herşey biticek.Yaşamaya çalıştığım o mutluluklarda sona ericek.Ama bi yandan da çektiğim acıların yerini gerçek mutluluk kaplıycak bütün uutsuzluklar rüzgarla birlikte uçup savrulcak..

Evet,birinden hoşlanıyorum belki 3 günlük belki 4.Ama ona aşık olmaktan çok korkuyorum..

Kedi[miyi]m

Kedime baktım daha demin uzun..Kendimi ona benzettim birden.Elektrikli sobamın karşısında, görünce sıcaklığı yanaştı yanıma.Birkaç okşamamla,tatlı sözlerimle hemen yatıverdi kucağıma.. Kalktım yanından, yatağa bıraktım onu, söndürdüm sobayı ve gittim içeri.. Peşimden geldi.Yalvarırcasına dikti gözlerini ama yapmam gereken işlerim vardı.Oynamak istiyodu belli..Kovdum başımdan,üzgün süzgün ayrıldı yanımdan..

Onun gibiydim ben de.. Gördüğüm sahte sıcaklıkla mıyıştım.Bir kaç ruh okşamasıyla inandım yalanlara..Bırakıp gittiklerinde beni tek başıma,peşlerinden gittim yüzsüzce.Devamını istedim sanki.Devam etseydi o sıcaklık..Ama hep kovuldum,boynum bükük olduğum yere döndüm geri..

bi kaç parça söz

Gece matemindeydi yine
Her zaman ki yerindeydi karanlığı
Sarhoşluğu yerindeydi
Yıldızları üstünden attı
Senin öcünü yıldızlardan çıkardı..
Dinle beni gece,
Anlatırım durmadan sana,
Sen dinlemesen de
Tatmasan da gözyaşlarımı
Güneş elbet doğucak bunu sakın unutma!..

banyo-2

Banyo yaparken çikolata yemek harika bişey..
İnsan yeniden doğuyo sanki..
Rüyalar ardarda..
Ama sıcak sudan çıkınca,
Soğukluk gerçekler gibi vuruyor bedenine..
Acımasız ve sertçe..

Banyo

"Herkese yolundaymış gibi anlatsam da hiçbişeyim yolumda değil..Gitmiyo işte.Bi yerde tökezliyorum.Hayır insan sürekli aynı hataya düşer mi? Mallıktan başka bir şey değil bu.Aptal Kleo!!Aptalsın sen aaaptaaal!!
Yaşadığın olaylardan bi türlü ders çıkaramıyosun işte.Canının ne kadar acıdığı günleri ne çabuk unuttun? Zırıl zırıl yastığa kafanı batırıp hıçkırdığın günleri.. Birazcık aklını çalıştır kızım.Birazcık uslan.Şu hayatta seninde yüzün gülsün birazcık.."

Otobüste gelirken ağlaya ağlaya kendime bunları söyledim durdum.En başa sardım bozuk plak gibi.Şimdi ayna karşısında oturdum bi süre kendimi izledim.

Düşündüm erkek olsaydım beni neden arardım?

Aklıma gelen sadece akşam aranılacak kadın geldi.Yalnız kalınca kimin yanında bedenimi ve ruhumu rahatlatsam kadını..Aynada ki kadın öyle baktı ki akmış makyajının altından bana,baktığımda sadece yenilmiş bi ruh gördüm.Hayattan erkenden emekli olmaya çalışan biri gibi gözüktü..Çok güçsüzmüşüm.

Havadan topladığım yağlı saçlarım " hadi ılık bi duş" diye haykırıp durmasına rağmen kendimde o cesareti bulamıyorum.Ya boğulursam küvetin içinde diye korkularım var.Evde beni kurtaracak kimsem bile yok..

Küvetin suyla dolma sesi var şuanda kulağımda.Onu bastırsın diye bi blues koydum teybe ama pek fark etmedi sanırım.Herşeyden o kadar korkmaya başladım ki.. Aşık olmaktan,mart ayına girdiğimiz için kedimden,gök gürültüsünden,evde çikolata bulamamaktan,sokakta gördüğüm tüm insanlardan..Hepsinden korkuyorum.Korkumun nedeni sadece yalnızlık,biliyorum.

Yalnızca ateş..

Hastayım,
Sen gittiğinden beri yağmur altında sırılsıklam,
Sonbaharın geçişini izlemek zorundayım.
Her ateşlendiğimde yukarı kaldırıp başımı baktım.
Ne seni görebildim orada
Ne de artık hayalini..
Baktım ki,
Hayalin bile terketmiş beni..

Yok Olan Umut.

sanırım kim olduğumu bilmiyorum..sadece bi fahişeymiş gibi hissediyorum kendimi.ruhunu satan bi fahişeyim sanki..

Her zaman kendimi kandırdım.Her bi adımımda bu sefer güzel olucak diye inandırdım kendimi.Aslında biliyordum da içten içe asla olamayacağını..
Pırıltılı hayaller gerçekleri alt üst etti.Her ilişkimde büyük bi hüsranla yıkılırken ben,onlar ise önceki günün güzelliğinin keyfini çıkarmakla meşguldüler.

Güzel sözler,güzel kokular,mum ışıkları,zarif danslar,tatlı dokunuşlar..Hepsi o kadar boyadı ki gözümü hayallerin içinde kayboldum.Rüyamlarımda yaşamaya başladım sanki,sadece bi rüyaydı sanki hayatım.Gerçeklere döndüğüm an acı çekmeye başladım..
Sevgi sadece bi uyuşturucu.Bedenine bir kez girsin,bir daha istersin..Onu elde etmek için her yolu denersin.Karşındakiler kimseyi umursamaz.Onlar,gecenin nasıl sonuçlanıcağına dair planlarıyla anlattığın her kelimeyi sanki ilk defa senden duyuyormuş gibi gözüne bakarak şaşırırlar..Büyülenirsin,sanki o senin hayatındaki melektir.Seni mutlu edicek olan melek..Her defasında inanırsın.O senin üstünü gözlerindeki hain pırıltıyla çıkarırken sense onun üstünü sadece kanatlarını görmek umuduyla çıkarırsın.Kanatlarını ararken uyuyakalırsın.Sabahsa herşey hüsran,kanatlarınını bulamamanın acısı yazdığı hoşçakal sözüyle bütünleşir sanki.Bütün sabahların acımaya başlar.Acıdıkça gözlerinden sızan gözyaşı değil umutlarındır.Akıp giden umutların..

Artık umut etmek istemiyorum.Herşeyiyle gerçekleri görmek istiyorum.Sadece gerçeklerin verdiği acıyı duymak istiyorum her yerimde.Her yönden acı çekmenin verdiği deri kalınlığını belki aşamaz o acılar..Ama yine de derinleşecektir bastığım her bi bıçak darbesiyle..

Umutlarım yok artık.Umut etmek yok benim için..