Kara Kuzgun Şarkısı

Bir sabah uyanırsın,yanındaki yastık boş
Bir süpriz beklersin gözlerini yumup sarılırsın yorgana
Saatler geçer gelen giden kimse yok
Kalkarsın yüzündeki çökmüş gülümsemeyle,
Yatağın altına bakarsın, bulamazsın..
Geride kalan yastığındaki kokusu,
Birde mutfakta duran kırık fincanı.
Üzerine bir elbise geçirirsin,onun kokusu..
Yoksa dolapta mı diye açarsın,hayır orda da değil.
Sokağa çıkarsın,
Her bir insanın gözlerine bakarsın onu görmüş mü diye,
Bulamazsın o tanıdık bakışları,
Bir kaç yaprak dşer ağaçtan,
Heycanla bakarsın ağaca,
Hayır o değildir.
Anlarsın gitmiş bir sevgilin var artık senin.
Bırakıp giden bir yabancı.
Gece çökünce hazin odana,
İki kadeh çıkarırsın mum ışığıyla dolu masaya
Doldurursun kendi kadehini,
Diğeri ise onun için değil,
Sen yokken eve gelip yerleşmiş yalnızlık için..